نامه‌های من و پول_قسمت نهم: همیشگی و تکرارنشدنی!

پول عزیز

از هم‌صحبتی با تو مشعوفم!

اول بگذار اعتراف کنم که کلافگی امشبم داشت روی تعهدم به نوشتن برای تو اثر می‌گذاشت. می‌خواستم بخوابم و نوشتن برای تو را به فردا موکول کنم. ولی خوشحالم که سر جای خود قرار گرفتم.

ممنونم که منظورت را روشن‌تر گفتی. درباره تأثیر وجود آدم‌ها و ذهنیتی که درباره واکنش‌های آن‌ها داریم موافقم.

اگر هیئت ژوری تخیلی خود را کنار بگذاریم مسئله ما با خرج‌کردن تو یا بچه‌هایت راحت‌تر و سرراست‌تر می‌شود.

ولی هنوز راستش را بخواهی دقیقا نمی‌توانم تصور کنم در دنیای ماشینی محض چگونه خرج می‌توان کرد.

از آن طرح مسئله‌هایی است که نمی‌توان شبیه به آزمایش‌های فیزیکی به‌شکل قراردادی یک یا چند عامل را درنظر نگیریم. خنده‌دار شد نه؟

همه چیزهای روی زمین در تضاد است گویی. در دوگانگی عجیب و همیشگی و درعین‌حال تکرارناپذیر…

فعلا بیشتر از این نمی‌توانم بنویسم.
فردا دوباره خواهم نوشت.

حمیرای خوابالود

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب مرتبط