زندگی‌بخش چو مرگ، آیینه‌‌وار چون آب
دیشب درست قبل از خواب دستم خورد به لیوان بزرگ آب و ریخت روی میز عسلی کنار تختم. آن‌قدر خسته بودم که هیچ کاری نکردم
آذر ۱۷, ۱۴۰۰
بدون دیدگاه
آذر ۱۷, ۱۴۰۰ (فرمت تاریخ آرشیو روزانه)
تگ ها
برچسب‌ها
آدم‌های شهر من
اضطراب
انتخاب
انیشتین
اولویت
بازی
برکت
بهار
به مویی بندیم
بی ثباتی
تسهیلگری
تعادل
تماشا
تمرکز
تهران
تکرار
ثروت
جنگل
خاکستری
داستان
روایت
روایت شخصی
رویا
زندگی
سادگی
سایه
شنیدن
شهر
طبیعت
طلوع
من خودم هستم
نامه
نامه‌نگاری
نامه‌های من و پول
نانومحتوا
نوشتن
نیمه تاریک وجود
پادکست
پول
چشمه
کابوس
کتاب
کتابخوانی
کرونا
گفت‌وگو
آخرین دیدگاه‌ها