زمستان است و شاخه‌ها می‌رقصند به تیغ هرس
زمستان همین است گویا خلاصه در همین خم و تاب شاخه‌ها رمقی نمانده در آوندها اما سرپنچه‌ها را رقصانده به انتظار هرس تا بشنود سرود
دی ۶, ۱۴۰۰
بدون دیدگاه
دی ۶, ۱۴۰۰ (فرمت تاریخ آرشیو روزانه)
تگ ها
برچسب‌ها
آدم‌های شهر من
اضطراب
انتخاب
انیشتین
اولویت
بازی
برکت
بهار
به مویی بندیم
بی ثباتی
تسهیلگری
تعادل
تماشا
تمرکز
تهران
تکرار
ثروت
جنگل
خاکستری
داستان
روایت
روایت شخصی
رویا
زندگی
سادگی
سایه
شنیدن
شهر
طبیعت
طلوع
من خودم هستم
نامه
نامه‌نگاری
نامه‌های من و پول
نانومحتوا
نوشتن
نیمه تاریک وجود
پادکست
پول
چشمه
کابوس
کتاب
کتابخوانی
کرونا
گفت‌وگو
آخرین دیدگاه‌ها