تکرار

یکی از حسرت‌های بزرگم موقع مطالعه یا تماشای فیلم یا هر اثر هنری مقایسه خودم با کسانی است که پیشگام و پیشرو فکر یا نهضت

زمستان همین است گویا خلاصه‌ در همین خم و تاب شاخه‌ها رمقی نمانده در آوندها اما سرپنچه‌ها را رقصانده به انتظار هرس تا بشنود سرود

مودیلیانی نقاش در نامه‌ای به اسکار گی‌لیا نوشته: «دوست عزیزم! من می‌نویسم تا خودم را بر تو نمایان سازم و خودم را نیز به خودم