به نخی بندیم
اول که دیدمش معلق بود و در هوای خالی بین داربست درخت‌ها و حوض پر از آب دست‌وپا می‌زد. توی هوا روی خط صافی سُر
خرداد ۳۱, ۱۳۹۹
بدون دیدگاه
مشاهدات
تگ ها
برچسب‌ها
آدم‌های شهر من
اضطراب
انتخاب
انیشتین
اولویت
بازی
برکت
بهار
به مویی بندیم
بی ثباتی
تسهیلگری
تعادل
تماشا
تمرکز
تهران
تکرار
ثروت
جنگل
خاکستری
داستان
روایت
روایت شخصی
رویا
زندگی
سادگی
سایه
شنیدن
شهر
طبیعت
طلوع
من خودم هستم
نامه
نامه‌نگاری
نامه‌های من و پول
نانومحتوا
نوشتن
نیمه تاریک وجود
پادکست
پول
چشمه
کابوس
کتاب
کتابخوانی
کرونا
گفت‌وگو
آخرین دیدگاه‌ها