روزنگاشت

آزادی در قرنطینه

آزادی در قرنطینه

برنامه روزهایم در حال تغییر است. آزادی روزهای قرنطینه دارد تمام می‌شود. خنده‌دار است که آزادی و قرنطینه را کنار هم گذاشته‌ام!‌ ظاهرش غریب می‌نماید

ادامه مطلب »

در ستایش زندگی و دیگر هیچ…

می‌­دانم، شام‌های زیادی در پیش است می‌­دانم، داغ­‌های زیادی خاموش است می‌دانم، رودها و صداها خشکیـده است می‌دانم، برف­‌های گرانی باریده است  اما… صبح­‌های عجیب

ادامه مطلب »

از نو بنویس…

سنگین شده‌م. ایده ندارم برای نوشتن و ایده‌های قبلی هم خشک‌شده و پژمرده‌ند. و خوب می‌فهمم که فاصله قلم رو می‌سوزونه. خشک و بی‌مقدارش می‌کنه

ادامه مطلب »

گسست یا گشایش؟

واژه «گسست» برای من همواره یادآور مفهوم شکست، جدایی، تلخی و تصویر گسل‌های بازشده، زلزله و فاجعه بوده! امروز همه این معنی‌های پنهان و پیدای

ادامه مطلب »

پل‌ها را دوست دارم

اصلا پل‌‌ها را برای همین خاصیت درگذارودرگذر بودن دوست دارم. به لذتی که نگریستن جور دگر می‌دهد. به جایی فراتر و رهاتر از تیک‌تیک ثانیه‌هایی که روی زمین تو را هر لحظه می‌بلعند و نشخوار می‌کنند.

ادامه مطلب »

روایت این روزها

تو بخوان شعر، تو بخوان رویا و وهم سرگردان، اما من نه می‌خوانم و نه نامی برایش می‌گذارم. من «آن» را زندگی می‌کنم و در این زیستنِ مدام از حضیض به اوج در سفرم.

ادامه مطلب »

دراز دفعتی!

قبول که سال‌هاست عادت کرده‌ام به سربرآوردن و قدکشیدن همسایه‌های دور که تکه‌تکه آسمان را از من گرفته‌‌اند و جز خطوط مربع و مستطیل زشت در پس‌زمینه پشت‌بام‌های پر از آهن‌پاره قراضه کولرها و دودکش‌های همسایگان نزدیک چیزی نمی‌بینم…

ادامه مطلب »

گلادیاتورهای خشمگین پارک‌وی

امروز دیدمشان. در لبه شمال غربی چهارراه پارک‌وی. ایستاده زیر آفتاب داغ، با یک چتر زهواردررفته زرد، خم‌شده، در یک دست یکی‌شان که با آن دست دیگرش با رفیق خود شوخی می‌کرد. جنگ مشت‌ها و لگدهای دوستانه و نیم‌جدی‌-نیم‌شوخی و گلاویزشدنی که دو زه دیگر از چتر پیزوری را هم از جا درآورد.

ادامه مطلب »

خاورمیانه

از کنار رزم‌گاه رد می‌شویم و مرکب ما هم کند می‌شود. مسافری که عقب نشسته است زنگ می‌زند به ۱۱۰:
«قربان اینجا کنار خیابان جنگ تن‌به‌تن است.»

ادامه مطلب »

بهانه نوشتن

او شد بهانه من برای ازسرگرفتن رویای نوشتن، بی‌آنکه خود بداند. هزاران کیلومتر فاصله داشتیم. او هر روز در دنیای مجهول پر از سوال‌های بی‌جوابش گم‌تر می‌شد و من او را در مرکز جهان داستان‌هایم نشانده بودم و خاطرات و تصاویر آدم‌های عجیب کودکی را در گردونه خیال می‌چرخاندم…

ادامه مطلب »