می‌نویسم؛ پس هستم

می‌­دانم، شام‌های زیادی در پیش است می‌­دانم، داغ­‌های زیادی خاموش است می‌دانم، رودها و صداها خشکیـده است می‌دانم، برف­‌های گرانی ادامه ...

سنگین شده‌م. ایده ندارم برای نوشتن و ایده‌های قبلی هم خشک‌شده و پژمرده‌ند. و خوب می‌فهمم که فاصله قلم رو ادامه ...

واژه «گسست» برای من همواره یادآور مفهوم شکست، جدایی، تلخی و تصویر گسل‌های بازشده، زلزله و فاجعه بوده! امروز همه ادامه ...

جاده اسالم به خلخال از آن بهشت‌های روی زمین است که بی‌تردید باید آن را دید، لای مه مرطوب و ادامه ...

روی ردیف شش‌تایی صندلی‌ قطار، هفت نفر نشسته‌اند. نفر وسطی که به‌اندازه نیم‌لگن از بقیه جلوتر زده زنی است نزدیک ادامه ...

وسط کویر شنی ایستاده بودم. تنها و نومیدانه دنبال آب می‌گشتم. قدم‌هایم روی شن‌های داغ و طلایی کند و سنگین ادامه ...